ELIBERRI seu ILLIBERIS

ELIBERRI, seu ILLIBERIS

Plin. l. 3. c. 4. Iliberis Liv. Hisp. citer. opp. in ora littorali Catalauniae, vulgo Colibre. Item Gall. Narbonensis vicus. Ptol. Baudr. Eliberis, urbs Turdulorum in Hispan. Baet. ad Singilim fluv. Nunc vicus est Elvire, in regno Granat. prope Granatum Urb. quae ex ius ruinis crevit. Ibi Eliberitanum Concil. A. C. 305. celeratum. Item Eliberis, mel. Illiberis, quae et Caucoliberis, urbs Gall. Narbon. in ora littor. maris Medit. et sinus Leonini, vulgo Colliure, parva, sed munita, cum portu capaci, in Comit. Ruscinonensi et confin. Cataloniae. Antea Hispaniae annexa, nunc sub Galiis ab A. C. 1641. Hîc Concihum A. C. 305. Morer. ad restituendam collapsam diseiplinam lapsorum. Cui fini quoque in Oriente Petrus Alexandrin. Ep. eodem tempore scripserat Canones Paenitentiales, qui hodiequeve leguntur, in Bibliotheca Patr. Tom. VII. et apud Theodorum Balsamonem in Nomocanonis fine.